تحفيز الدماغ العميق
حلول جراحية آمنة لصحتك مع تشخيص دقيق وتدخل آمن! فريق نيويورك هيلث جاهز دائمًا بخبرته.
خدمة العملاء
+90 532 100 66 78

نيويورك هيلث
محاكاة الدماغ العميق (بطارية الدماغ)
التحفيز العميق للدماغ (جهاز تنظيم ضربات القلب في الدماغ)
Parkinson hastalığı derin beyin bölgelerinde dopamin salgılayan sinir hücrelerinin kaybı ile seyreden kronik ve ilerleyici bir hastalıktır. Azalmış dopamin sonucu vücutta titreme, rijidite denilen karşılıklı kas gruplarının birlikte düzensiz kasılması sonucu oluşan sertlik tablosu, vücut duruş bozuklukları bozuklukları ve yavaş hareket etme gibi bulgular ortaya çıkar. Yavaş yürüme ağızdan salya kaçması, kabızlık Parkinson hastalarının çoğunda vardır. Hastalık ilerledikçe depresyon, sıkıntılı ruh hali, kas ağrıları, konuşma bozukluğu, kısık sesle ve donuk konuşmak, yürürken kolların sallanmaması, terleme, tansiyon düşüklüğü, yutma zorluğu gibi bulgular da eklenir. Yavaş ve sinsi seyreden hastalık, kişiden kişiye farklı ilerleme hızları gösterebilir. Parkinson hastalığı, başlangıçta tek vücut yarımında belirtiler verirken daha sonra bu bütün vücuda yayılır. Belirtilerin şiddeti de ilerleme hızı gibi kişiden kişiye farklılık gösterir. Hastalığın ilerlemesi ile hastalar günlük aktivitelerini kendi başlarına yapamaz hale gelirler. Parkinson, daha çok ileri yaşlarda ortaya çıkar ancak daha genç hastalarda da görülebilmektedir. Tedavide öncelikle uygun ilaç tedavisi denenmelidir. Tedavinin amacı merkezi sinir sistemindeki dopamin düzeyini arttırmaktır. Çoklu ilaç kullanımına rağmen tedaviye yanıt alınamıyorsa, tedaviye alınan yanıtta belirgin azalmaya da yan etkiler nedeniyle yeterli tıbbi tedavinin verilememesi söz konusu ise cerrahi olarak derin beyin stimülatörü (beyin pili) implantasyonu düşünülmelidir. Bu durumdaki hastalar, genellikle hastalığın orta dönem olarak adlandırılan 3-7 yıl arasındaki dönemindedir.
Derin beyin stimülatörü (beyin pili) denilen cihaz, hastalığın bulgularına neden olan dopamin azlığı sonucu anormal elektriksel uyarıların çıkış bölgelerine özel hedefleme yöntemleri kullanılarak yerleştirilen elektrodlar ve bu elektrodlara bağlı ayarlanabilir bir güç kaynağından oluşur. Bu ameliyatta bahsedilen derin beyin yapılarına ulaşmak üzere hastanın kafasına stereotaksi çerçevesi denilen özel bir metal çerçeve local anestezi eşliğinde takılır. Bu şekilde küresel bir hakim olan kafatası üç eksenli kübik bir hakim içerisine alınır. Böylece küresel hacmin yani kafatasının içindeki her bir nokta kartezyen koordinat sistemine gore x,y,z eksenlerinde tanımlanabilir. Stereotaksi denen bu yöntemle kafatasına açılan küçük bir delik kullanılarak ameliyatlar başarıyla yapılmaktadır. Bu sayede 3-4 mm kadar küçük boyutta olan ve beynin açık cerrahi yollarla hastaya zarar vermeden erişilmesi mümkün olmayan riskli alanlarına çok yüksek doğruluk oranıyla ve düşük riskle ulaşmak mümkün olmaktadır. Bu amaçla özel hedefleme sistemleri kullanılır. Son derece kapsamlı olan bu sistemler bilgisayar destekli uygulamalar yardımı ile hedef koordinatlara ulaşılabilmesi mümkün olur. Hastaya çerçeveli ve çerçevesiz yapılan MR ve BT gibi radyolojik tetkikler ile saptanan hedefin, mikrokayıt denilen hücrelerin elektrik aktivitelerinin ölçülmesi ve mikro/makrostimülasyon denen geçici elektriksel uyarma gibi yardımcı tekniklerle doğrulanması gerekir. Geçici uyarılara cevabının gözlenebilmesi için hastanın ameliyat boyunca uyanık olması tercih edilir. Bunun nedeni beyinde müdahale edilen hedef dokunun birkaç milimetre çapında olmasıdır. Hata payını azaltmak için mikroelektrod kayıt, mikro/makrostimülasyon yöntemleri kullanılarak ameliyat, hastayı uyanık tutarak yapılır, hastanın bu yöntemlere yanıtına (titremesinin geçmesi, kas sertliğinin azalması doğrudan gözlenerek) gore nihai elektrod poziyonu için en uygun yeri belirlemek mümkün olur. Ameliyatın süresi genellikle 5-8 saat arasında değişmektedir. Ameliyatın başarısı için en önemli faktör, hastaların operasyon boyunca cerrahi ekip ile işbirliği içinde olmasıdır. Ameliyat biter bitmez, hatta ameliyat sırasında bile hasta iyileştiğini hisseder ve görür, ancak pil ayarlarının detaylı şekilde yapılması ilk 1-2 ay kadar sürebilir. Sonuçta hastanın yaşam kalitesi artarken kullandığı ilaç miktarını da azaltmak mümkün olur. 20 yılı aşkın tüm dünyada ve ülkemizde de uygulanan bu tedavi yönteminin başarı oranı % 90’ın üzerindedir.
Hastalar ameliyat sonrası çok kısa süre içinde normal yaşantılarına dönebilir. Egzersize dayalı yüzme, koşu veya bisiklete binme gibi birçok sporu da yapabilirler. Hastaların MR tetkiki yaptırması pilin zarar görebilme ihtimali nedeniyle önerilmemektedir. Ameliyat sonrası hastanın takipte olması ve belli aralıklarla kontrole gelmesi gerekmektedir. Parkinson hastalığı ilerleyici bir hastalık olduğu için pil ayarlarının da belli aralıklarla güncellenmesi ve ilaç dozlarının da ayarlanması gerekmektedir. Bunun için hastaların yaklaşık 3 aylık aralıklarla kontrole gelmesi önerilir.
العلاج الجراحي لخلل التوتر العضلي
يمكن الحصول على فائدة كبيرة في حالات خلل التوتر العضلي مجهول السبب الأولي وخلل التوتر العنقي على وجه الخصوص، من خلال التحفيز الدماغي العميق ثنائي الشحمية. تكون الفائدة في حالات خلل التوتر العضلي المتأخر أقل قليلاً. على الرغم من أن معدل الفائدة في خلل التوتر العضلي الناتج عن الصدمة أو السكتة الدماغية أو الشلل الدماغي يختلف من مريض لآخر، إلا أنه يتراوح بشكل عام بين 30 و40%. وبالنظر إلى أن العلاج الدوائي لخلل التوتر العضلي ليس فعالاً للغاية ويمكن عادةً مواصلة العلاج الطبي بحقن توكسين البوتولينوم (البوتوكس)، فإن المكاسب التي يتم الحصول عليها بالعلاج الجراحي تزداد أهميتها في مجموعات المرضى المختارة جيداً. النقطة الأكثر أهمية هنا هي أنه يجب تقييم كل مريض من جميع الجوانب داخل فريق اضطرابات الحركة وتحديد خطة العلاج في نهج متعدد التخصصات.
العلاج الجراحي في متلازمة توريت
متلازمة توريت هي اضطراب في مرحلة الطفولة حيث يتم ملاحظة التشنجات اللاإرادية الحركية والصوتية اللاإرادية واضطراب الوسواس القهري واضطراب نقص الانتباه وفرط النشاط وبعض المشاكل النفسية معاً. وخلال مسارها، تُلاحظ نوبات وفترات هدوء، وعادةً ما تقل الأعراض وتختفي بعد البلوغ. قد تستمر الأعراض في الازدياد لدى عدد قليل من المرضى بعد البلوغ وقد تتسبب في إيذاء المريض لنفسه وعدم قدرته على مواصلة حياته اليومية والمهنية. تسمى هذه الصورة بمتلازمة توريت الخبيثة وقد حدثت زيادة كبيرة في عدد العلاجات الجراحية لمتلازمة توريت الخبيثة في السنوات الأخيرة. والنقطة المهمة التي يجب ملاحظتها هنا هي أن المرض غالباً ما يخف أو حتى يختفي تماماً بعد فترة المراهقة، ولذلك يجب تجنب العلاج الجراحي قدر الإمكان في المرضى الذين تقل أعمارهم عن 20-22 سنة. في الفئة العمرية الأكبر سناً وخاصة في المرضى الذين يعانون من حركات لا إرادية، قد يوفر التحفيز العميق للدماغ الموجه إلى بعض النوى المهادية (النوى المهادية المركزية والبينية) أو الشاحبة الداخلية فائدة كبيرة.
نتائج العلاج الجراحي
تختلف مدة فعالية العلاج باختلاف المرض والإجراء. على سبيل المثال، في علاجات الرعاش (الرعاش)، تكون الفعالية طويلة الأمد واحتمالية تكرار الإصابة منخفضة للغاية. ومرة أخرى، تكون فعالية التحفيز العميق للتحفيز العميق للمخ في الشلل الرعاش طويلة الأمد. من ناحية أخرى، في مرض باركنسون، يتناقص تأثير تحفيز تحفيز تحفيز الدماغ العميق جزئيًا بمرور الوقت. في الواقع، يرجع ذلك إلى تطور المرض بمرور الوقت وعودة ظهور بعض الأعراض وليس إلى انخفاض فعالية التحفيز العميق للدماغ. في هذه الحالات، يتم الحفاظ على الفائدة من خلال تغيير الإعدادات (مثل التردد وشدة التيار وعرض التحفيز) لمصدر الطاقة، والذي يُطلق عليه شعبياً اسم البطارية.